به گزارش خبرگزاری ایپنا ، جلال چراغپور کارشناس فوتبال ایران دررابطه با شرایط تیم پرسپولیس پیش از بازی الهلال و راه های پیروزی بر الهلال صحبت کرده است که حرف های او را در زیر می خوانید:

زنگ خطر برای پرسپولیس
من در مورد پرسپولیس زنگ خطری را احساس می کنم. همان زنگ خطری که پیش از این برای استقلال هم به صدا در آمد و با اینکه این اتفاق به موقع رخ داد اما به آن توجهی نکردند. استقلال در دوگونه بازی می کرد، یک گونه آسیایی و یک گونه برای مسابقات داخلی… وقتی این تیم ۶ بر صفر مقابل العین شکست خورد سیگنالی آمد که این تیم توان فوتبال دوگانه را ندارد. چرا که ما در فوتبال مان فاقد تکنولوژی ریکاوری هستیم. ما مثل بارسلونا نمی توانیم مسی را ظرف ۷۲ ساعت برای یک بازی سنگین کاملا آماده در اختیار داشته باشیم البته که این تکنولوژی کاملا پنهان است و نه در کتب و نه در مقالات فوتبالی هم وجود ندارد و ما هم تحصیلات و متخصصان اش را نداریم.
اولین ضربه مشهود به پرسپولیس هم باخت به پیکان بود که به همان دلایل باخت شش بر صفر استقلال مقابل العین رخ داد. استقلال تیم جوانی بود و در آن زمان در رتبه پنجم یا ششم جدول بود اما در بازگشت از آسیا نظام تیمی اش به هم خورد و به رتبه های پایین تر رفت. همین سیگنال به پرسپولیس هم خورد.
پرسپولیسی ها در حالی که دو زنگ خطر را در لیگ احساس کردند، چهار امتیاز هم از صدر عقب افتادند؛ اما نباید یادمان برود که ما در تاریخ فوتبال مان تیم هایی مثل گسترش، سایپا، شاهین اهواز و … را داریم که بعد از بازگشت از مسابقات باشگاهی آسیا سقوط کردند و حتی به لیگ های پایین تر رفتند. در اینجا تنها نکته ای را که می توان به مسئولان فنی پرسپولیس گفت این است که لطفا از استراتژی همه یا هیچ استفاده نکنند. باید خیلی مراقب باشند که بهای بیش از اندازه در آسیا نپردازند و قهرمانی در لیگ داخلی خودمان را هم دست کم نگیرند.

تجربه بازی در این سطح
من با این موضوع که می گویند تجربه حضور در این سطح از مسابقات وجود ندارد موافق نیستم اما موافق این نظر هستم که به دلیل وجود تک مهره های خاص در فوتبال باشگاه های آسیا و تفاوتی که این تک مهره ها استفاده می کنند، بازیکنانی که تجربه کمتری دارند و با انواع و اقسام تکنیک ها و دریبل ها آشنا نیستند شگفت زده شده و ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. اما نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که این موضوع در همه پست ها اتفاق نمی افتد و تیم های آسیایی در برخی از گلوگاه ها بازیکنان خاص و گرانقیمتی دارند که تاثیرگذار هستند. ما اگر دنبال نقطه ضعف های مان هستیم باید به بحث تکنولوژی اشاره کنیم. وقتی که کی روش به سراغ اشکان دژاگه و رضا قوچان نژاد می رود در واقع دارد تکنولوژی را به تیم ملی می آورد نه اینکه تیم ملی را به سطح این بازیکنان بکشاند. برای تکنولوژی فوتبالی یک مثال بزنم. ژاپن سال های قبل یک تکنولوژی خاص فوتبالی داشت و گری لینه کر، زیکو و اسکیلاچی را به فوتبال این کشور برد چرا که برای تولید دفاع وسط سانترفورواردهای بزرگ دنیا را آورد و در واقع تکنولوژی ساخت دفاع وسط را وارد فوتبال این کشور کرد.

پرسپولیس-الهلال شبیه پرسپولیس- الاهلی
بازی امشب پرسپولیس و الهلال شباهت زیادی به بازی پرسپولیس برابر الاهلی خواهد داشت. چرا که الهلال هم مثل الاهلی یک تیم از کشور عربستان است و حکایت میوه هایی هستند که از یک درخت تولید شده اند. مزه و طعم و استایل شان شبیه است. در بازی قبلی برابر الاهلی پرسپولیس نمایش خوبی داشت و اگر صحبت برخی از دوستان درباره عدم تجربه این تیم در رقابت های آسیایی درست بود پرسپولیس نمی توانست از این دو بازی عبور کند.

منشا-علیپور خطرناکتر از طارمی –علیپور
من معتقدم عدم حضور طارمی می تواند باعث شود تا منشا و علیپور زوج خط حمله روان تر و خطرناکتری را از زوج طارمی و علیپور تولید کند. درواقع باید بگویم نبود طارمی هیچ مشکلی در خصوص گل زدن یا نزدن پرسپولیس ایجاد نخواهد کرد. بخش مهم بعدی در پرسپولیس میانه میدان است که این تیم در این بخش مشکلی از بابت بازیکن ندارد. اشکال این تیم در میانه زمین عدم وجود بعضی از فاکتورها و یا ضعف در آن ها است. در میانه زمین پرسپولیس پاس های غافلگیرانه و با شدت و سرعت و زمان بندی درست خیلی کم تولید می شود. به همین خاطر وقتی مهاجمین پرسپولیس توپ را می گیرند مزاحمان زیادی دارند. اما به نظرم پرسپولیس با همین مجموعه بازیکنانی که دارد و حتی در آینده با چند خرید دیگر می تواند این مشکلاتش را نیز حل کند.

فرافکنی و توجیه برای باخت احتمالی
من می خواهم چیزی بگویم که شاید به مذاق بعضی ها خوش نیاید. وقتی حریف را قبل از بازی بزرگ می کنید در واقع از لحاظ روانشناسی دارید فرافکنی و حریف تراشی می کنید. واقعا چرا باید حریف تراشی کرد؟ درواقع کسانی که دارند این روزها الهلال را به عنوان یک حریف بزرگ و غیرقابل شکست جلوه می دهند، دارند بستری را برای عدم نتیجه گرفتن احتمالی آماده می کنند. اما به نظر من این روش مثبتی نیست چرا که در فوتبال روز دنیا، دیده ایم که در مسابقاتی در این سطح مربیان همواره ضمن تمجید از توانایی های رقیب می گویند که چیزی کم نداریم و برای برد آمده ایم. من می گویم اگر توانستم به الاهلی سه تا بزنیم می توانیم به الهلال دو گل بزنیم و این تیم را هم حذف کنیم.

فوتبال را می بریم؛ اگر روحی برنده شویم
من نسبت به بازی امشب پرسپولیس برابر الهلال حس مثبتی دارم. اما نکته ای که هست هروقت ما با تیم های عربستانی بازی داریم با یک مشکل روحی مواجه هستیم. نمی دانم از چه روشی اما عربستانی ها حالا با حرف های تاریخی، سیاسی ، اجتماعی یا هرچیزی که برای ما پیچیده است التهاب بیش از اندازه ای را برابر تیم های ایرانی در بازیکنان به وجود می آورند. آن ها همیشه با اعتماد به نفس بالا و روحیه تهاجمی به مصاف ما می آیند و این درحالی است که ما معمولا به بازیکنانمان می گوییم که اگر سیلی خوردی آن طرف صورتت را بیاور جلو تا یکی دیگر هم بزنند. به نظر من ما از طریق روانشناسی ، جامعه شناسی ، تاریخ و یا هر وسیله دیگری باید برخلاف آن چه تا امروز عمل کرده ایم، عمل کنیم و اگر بازیکنان ما از نظر داشتن روحیه تهاجمی و انگیختگی روانی در سطح این تیم ها باشند مطمئن باشید که از نظر فوتبالی تمامی تیم های عربی را می بریم.