شرح وظایف در استقلال مشخص نیست

استقلال با حدود ۴۰ میلیون نفر هوادار، تیمی است که همگی چشم امید به موفقیت آن دارند. به اعتقاد من، اصلی‌ترین مشکل استقلال، عدم وجود شرح وظایف مشخص برای بازیکنان است. به این معنا که بازیکن در پستی که بازی می‌کند، وظایف آن پست را به درستی ایفا نمی‌کند. برای مثال، اگر به توانمندی‌های فردی بازیکنانی چون آسانی و اندونگ نگاه کنید، متوجه می‌شوید که آنها عملکرد خوبی داشته‌اند، اما در مجموع، تیم استقلال به عنوان یک مجموعه، خوب نبوده است.
زمانی که یک هافبک دفاعی وظیفه مشخصی دارد، باید آن را اجرا کند. اما وقتی شرح وظایف در تیم مشخص نباشد، بازیکنانی مانند اندونگ از خط هافبک به خط دفاعی می‌روند و این مسئله بدون پیامد می‌ماند.

آقای ساپینتو! شما برای حل مشکلات فنی آمده‌ای

من تاکنون عارف آقاسی را به خوبی نمی‌شناختم، هرچند چندین بار مقابل تیمهای من بازی کرده است اما آقای ساپینتو، عارف آقاسی یا آرمین سهرابیان که مدتی کوتاه با من کار کرده، اگر مشکل فنی نداشتند، پس چرا شما را بالای سر تیم گذاشته‌اند؟ شما را آوردند تا همین مسائل را حل کنی. رامین پارسال یکی از بهترین‌ها بوده، صالح هم همینطور اما امسال کیفیتشان پایین است. مربی علاوه بر اینکه باید تیم را از نظر نتیجه‌گیری هدایت کند، باید کیفیت بازیکنانش را نیز به بالاترین حد ممکن برساند. در حال حاضر کدام بازیکن استقلال در فرم ایده‌آل خود قرار دارد؟ اینطور نیست که مشکل را صرفاً به گردن عارف آقاسی یا آرمین سهرابیان بیندازیم. خدا را خوش نمی‌آید.

ایراد کار فقط عارف و سهراب نیست

در مورد اشتباهات فردی بازیکنان استقلال و تأثیر آن در نتایج، باید بگویم که یا مربی باید بازیکنان را اصلاح کند و یا استقلال مدافعان دیگری نیز در اختیار دارد. اما اینطور نیست که مشکل را تنها به عارف آقاسی یا آرمین سهرابیان محدود کنیم. تیم‌های حریف مانند الوصل، بارها بازیکنانشان را تا ۱۵-۲۰ متر به جلو می‌آوردند، پس هافبک دفاعی‌های استقلال کجا بودند؟ آقای ساپینتو شما را آورده‌اند که تیم را درست کنید. استقلال همین مشکلات را فصل پیش هم داشت، پس شما چرا آمدی؟ برخی می‌گویند چون شرایط جنگی بوده و ساپینتو آمده باید از برخی مسائل چشم پوشی کرد اما استقلال نیازی به ترحم ندارد. من صرفا از جنبه فنی صحبت می‌کنم.

ساپینتو چرا پشت بازیکن درنمی‌آید؟

درباره تفاوت استقلالِ لیگ بیست و دوم با این تیم، قصد من تخریب نیست اما باید واقعیت را بگویم. استقلالی که ساپینتو نتوانست قهرمانش کند، قایدی و محبی را داشت که هر کدام الان وزنه های تیم ملی هستند. یامگا آماده بود و سید حسین در فرم مطلوب قرار داشت. صحبت من این است که آقای ساپینتو، شما به عنوان سرمربی، چه زمانی می‌خواهی پای بازیکنان خودت بایستی؟ هر روز یک نفر به کمیته انضباطی دعوت می‌شود. اگر قرار باشد بازیکن به کمیته انضباطی برود، پس مدیران باشگاه هم باید شما که میلیون دلاری پول گرفتی را بازخواست کنند.

مسی هم نمی‌تواند برای استقلال کاری کند

حتی اگر مسی هم در استقلال بازی کند، این تیم همین وضعیت را خواهد داشت. صحبت من این است که مشکل فردی نیست. استقلال مشکلات عدیده‌ای دارد که از سال‌های گذشته به ارث رسیده است و باید به طور ریشه‌ای حل شوند. این نامردی است که مسئولیت را به گردن یک یا دو نفر بیندازیم. اگر بخواهیم همین‌طور پیش برویم و عارف آقاسی، رامین رضاییان یا آرمین سهرابیان را مسئول بدانیم، تا سه هفته دیگر ۲۵ بازیکن باتجربه را کنار می‌گذاریم.

فلسفه این تیم اشتباه است

همه می‌گویند آرمین سهرابیان، عارف آقاسی یا روزبه مقصر هستند اما تیمی که سه بار بازیکنش در دفاع استقلال، توپ را دفع می‌کند و پشت سر او یا کنار نقطه پنالتی و یا روی ارسال گل می‌خورد، فقط مدافعان وسطش مشکل ندارند. مشکل در کل ساختار تیم است. بحث صرفا دفاع نیست، بلکه فلسفه فوتبال تیم اشتباه است.

یک مربی باید با داشته‌هایی که در قالب بازیکنان در اختیار دارد، تیم خود را اداره کند. حالا چه اصراری است که با چهار دفاع یا سه دفاع بازی کند، این مسئله به داشته‌ها بستگی دارد. من نمی‌توانم بگویم چرا عارف آقاسی در بازی اخیر به میدان رفت اما می‌توانم بگویم با بازی که از بازیکنان دیدم و تعویض‌هایی که انجام شد، آنها نتوانستند توانایی‌های خود را به نمایش بگذارند.