داریوش مصطفوی را نسل‌های مختلف فوتبال ایران با نقش‌های متفاوتی به خاطر دارند. او در دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی از جمله بازیکنان شاخص فوتبال ایران بود.

صبحِ امروز، فوتبال ایران یکی از صداهای آشنای خود را برای همیشه از دست داد. داریوش مصطفوی، مردی که دهه‌ها در میانه میدان، پشت میزهای مدیریتی و در متن و حاشیه فوتبال ایران ایستاد و نقش‌آفرینی کرد، در سکوتی تلخ از میان ما رفت. اما آنچه از او به جا مانده، میراثی ارزشمند و ماندگار است که هرگز از حافظه فوتبال‌دوستان پاک نخواهد شد.

داریوش مصطفوی را نسل‌های مختلف فوتبال ایران با نقش‌های متفاوتی به خاطر دارند. او در دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی از جمله بازیکنان شاخص فوتبال ایران بود. با پیراهن تیم ملی ایران به میدان رفت، با تیم فوتبال پرسپولیس خاطره ساخت و جزو نخستین نسلی بود که فوتبال را به عنوان یک هویت ملی در ذهن مردم ایران تثبیت کرد. او بخشی از دوران طلایی فوتبال باشگاهی ایران نیز بود و بعدها در قامت یک مدیر، وارد دوره‌ای حساس از تاریخ ورزش کشور شد.

مصطفوی در سال‌های دشوار پس از انقلاب، به تدریج به یکی از چهره‌های اثرگذار مدیریت ورزشی ایران بدل شد. ریاست فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران در دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰، یکی از برجسته‌ترین مقاطع مدیریتی او بود؛ دوره‌ای که تیم ملی ایران موفق شد پس از سال‌ها دوری، به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه صعود کند و با غرور در بزرگ‌ترین آوردگاه جهانی حضور یابد. این موفقیت، بدون شک از مهم‌ترین یادگارهای مدیریتی زنده‌یاد مصطفوی است.

او همچنین در سال‌های مختلف عضو کمیته‌های بین‌المللی ورزشی بود، در AFC و FIFA حضور داشت، و نقش پررنگی در پیوند فوتبال ایران با ساختارهای جهانی ایفا کرد. حتی در دوره‌هایی که در رأس فدراسیون نبود، از حاشیه فوتبال دور نشد و همواره نظرات، تحلیل‌ها و هشدارهای او مورد توجه رسانه‌ها و اهالی فن قرار می‌گرفت.

اما بیش از هر چیز، آنچه داریوش مصطفوی را از دیگران متمایز می‌کرد، صداقت لهجه‌اش، صراحت کلامش و تعهدی بود که نسبت به فوتبال این سرزمین داشت. او اهل رودربایستی نبود، مصلحت‌سنجی‌های رایج سیاسی در مدیریت ورزشی را به نقد می‌کشید و هر جا احساس می‌کرد که حق فوتبال و فوتبالیست ضایع می‌شود، با شجاعت لب به سخن می‌گشود.

در خبرگزاری ورزش ایران – ایپنا – امروز سوگوار مردی هستیم که هم در زمین بازی، هم در اتاق مدیریت، و هم در گفت‌وگوهای رسانه‌ای، صدای فوتبال ایران بود. ما نه فقط یک مدیر و بازیکن پیشکسوت را از دست دادیم، بلکه بخشی از حافظه تاریخی فوتبال ایران خاموش شد.

درگذشت این چهره بزرگ را به خانواده محترمش، جامعه ورزش کشور، به‌ویژه خانواده فوتبال ایران، بازیکنان، مربیان، مدیران و هوادارانی که سال‌ها با او خاطره دارند، صمیمانه تسلیت می‌گوییم.

یادش گرامی، نامش جاودان، راهش پررهرو.

محمد قنبری
مدیرمسئول خبرگزاری ورزش ایران (ایپنا)

  • نویسنده : محمد قنبری