خبرگزاری ایپنا – واحد اردبیل؛ یادداشت- سیدامین موسوی: سعید علی حسینی دوباره برگشته است؛ اینبار با سرمربی گری تیم ملی وزنه برداری ایران.

بازگشت اول:
سعید هیچوقت نا امید نشد و در این ۸ سال محرومیت ناحق ، امید تنها واژه و جمله ای بود که سعید را روی پاهای خود استوار و راسخ می کرد. امید به روزی که سعید توانست همگان را متحیر و میخکوب کند. در مدت محرومیت، توانست مدارج تحصیلی خود را با موفقیت پشت سر بگذارد و دکترای تحصیلی خود در رشته فیزلیوژی ورزشی را کسب نماید. همزمان تمرینات خود را به شکل جدی در اردبیل دنبال کرد . هر روز تمرین و تمرین برای رسیدن به مدال جهانی . برای بازستاندن حق . تا اینکه ۸ سال تمام شد و به تیم ملی وزنه برداری ایران دعوت شد. تیم ملی برای مسابقات جهانی در حال آماده سازی بود و سعید تنها هدفش مدال جهانی بود. سعید پس از ۸ سال در مسابقه رسمی شرکت می کرد و همگان ، حتی مربیان تیم ملی نیز فکر می کردند که سعید بتواند برای این مسابقات فقط به مرز آمادگی برسد. اما سعید توانست، کیلوها را بالا برد و نایب قهرمان جهان شد

بازگشت یک قهرمان. جمله ای که باورش سخت است و به این راحتی نمی توان آن را در ذهنیت انسان ها تبدیل به یک کار انجام شده کرد . اما او این جمله را خواست و توانست فعل خواستن را صرف کند. او بازگشت، مثل یک قهرمان( کمتر کسی در دنیای حرفه ای و قهرمانی توانسته بعد از ۸ سال محرومیت مدال جهانی کسب کند ). بعد از نایب قهرمانی جهان که ،اینبار برای بازگرداندن حق اش از آن سال های پر از درد ، رنج و ناراحتی ! آن ۸ سال لعنتی ، سال هایی که به ناحق از صحنه وزنه برداری ایران و جهان محروم اش کرده بودند ، مصمم تر و راسخ تر شده است.

بازگشت دوم:
واژه امید و انگیزه را حالا میشد در سعید خلاصه کرد. قهرمانی که بیش از پیش در بین مردم علی الخصوص مردم اردبیل محبوب تر و دوست داشتنی تر شده بود. سعید بعد از کسب اولین مدال جهانی خود ، مدال نقره بازی های آسیایی را نیز بدست آورد . سعید علی حسینی مدتی بعد بدلیل مصدومیت هایی که گریبانگیرش شد نتوانست بطور منظم به تمرینات خود بپردازد و از مسابقات آتی دورماند. اما سعید به المپیک ۲۰۲۰ توکیو امیدوار بود و می خواست با کسب مدال المپیک ، یک تاریخ سازی از نوع سعید علی حسینی به جا آورد. در این میان بدلیل شیوع ویروس کرونا، اهمال کاری های فدراسیون و اداره کل ورزش و جوانان وقت ، سعید علی حسینی قید المپیک را زد و از وزنه برداری خداحافظی کرد. اما قهرمان دوست داشتنی، مرد بازگشت ها بود. وی در گام اول بلافاصله به تربیت و پرورش نوجوانان و جوانان اردبیلی در باشگاه خودش مشغول شد و استعدادهای اردبیلی را دریابید و آنها را برای نسل جدید وزنه برداری اردبیل آماده کرد. سعید، در گام دوم توانست در انتخابات ریاست هیات وزنه برداری استان اردبیل توسط مجمع انتخاباتی بعنوان رئیس هیات انتخاب شود . علی حسینی در گام سوم نیز با اعتماد فدراسیون به وی، هدایت تیم های نوجوانان و جوانان وزنه برداری ایران را قبول کرد و در تورنمت های مختلفی که هدایت تیم ملی را برعهده داشت توانست نتایج قابل قبول و موفقی را بدست آورد .
علی حسینی در آخرین گام بازگشت دوم خود، بعنوان سرمربی تیم ملی وزنه برداری ایران انتخاب شد و ثابت کرد که سعیدعلی حسینی، قهرمانی که همیشه برمی گردد و حق را بازپس می گیرد.