استقلال تهران در آزادی نتیجه دیدار رفت با استقلال خوزستان را تکرار کرد تا بیش از پیش علل و عوامل ناکامی تیم در این فصل توجه هواداران را به سوی خود جلب کند. اگر شما نیز مایلید علل این شکست را بدانید در ادامه متن با ما همراه باشید:

۱- استکبار جهانی و در راس آن آمریکای جنایتکار؛ در جهان بی رحمی زندگی می‌کنیم که برای «استقلال» داشتن و مستقل بودن باید هزینه‌های گزافی پرداخت و مطمئنا استقلال تهران از این قاعده مستثنی نیست. این که می‌بینید که گل‌های سالم این تیم را آفساید اعلام می‌کنند در واقع همان هزینه‌‌ای است که برای استقلال و آزادی پرداخت می‌کنند! از اینها که بگذریم تجربه ۳۸ سال اخیر به خوبی نشان می‌دهد که هر کجا مشکلی داشته‌ایم رد پای گل آلود آمریکا قابل رویت بوده است! شما همین تیم پرسپولیس را ملاحظه کنید؛ سرمربی کروات آورده و رفته در دامان غرب و نتیجه هم می‌گیرد!

۲- نیمکت‌نشینی سیدمهدی رحمتی؛ مرد حسابی! سید خدا را با آن یال و کوپال برداشته‌ای گذاشته‌ای نیمکت ذخیره‌ها؟! طرف تو را عاق کند طومارت در هم پیچیده خواهد شد! در اصطلاح فقهی به آن می‌گویند «عاق دروازبانَین»! نشان به آن نشان که از وقتی رحمتی نیمکت‌نشین شده استقلال فقط یک بازی را با پیروزی پشت سر گذاشته است.

و اکنون سخنانی برای دلداری دادن به دوستداران لاجوردی‌پوشان:

قضا و قدر؛ با قضا و قدر که نمی‌شود مبارزه کرد، از قدیم گفته‌اند «الخَیرُ فی ماوَقَع»! حتما پشت باخت استقلال حکمتی نهفته. اصلا برنده شدن مستلزم نوعی غرور، نخوت و غفلت است! به قول سعدی:

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند

تا تو تیمی به کف آری و به غفلت نبری!

همه از بهر تو سرگشته و فرمان بردار

شرط انصاف نباشد که رقیبت ببری!

ضمنا از قدیم گفته‌اند «باخت حق است» و «شتری است که در خانه هر کس می‌خوابد»! گواردیولا و مورینیو مگر این فصل کم باخته‌اند؟! ضمنا ناپلئون گفته است که «شکست پل پیروزی است». فقط مشکل اینجاست که استقلال زیادی روی پل مانده و به آن سوی پل قدم نمی‌گذارد! رقبای استقلال هم همه کشتی‌گیر، استقلال را روی پل می‌برند و ۲ امتیاز می‌گیرند!