انتخابات ریاست فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام با همه حاشیه هایش بالاخره تمام شده اما انگار روسیاهی برای ذغال باقی نماند بلکه به چهره کسانی نقش بست که با لابی و لابی بازی ورزش این مرزو بوم را به انحراف می کشند .

در این ارتباط یزدان راد چهره ماندگار پرورش اندام ایران و آسیا که تلاش هایش در این رشته بر  هیچکس پوشیده نیست امروز مطلبی برایمان ارسال کرد که بیشتر شبیه غمنامه ای بود که حتی دل خودش را آتش زده بود .

او در این دلنوشته شعبده بازی ها و رای فروشی ها و دسیسه ها را به قلم آورد که بسیار قابل تامل است ، بخصوص جایی که می نویسد : ما را چه می شود ؟! به خدا من از این انسانها می ترسم و خجالت می کشم از آن دویست ژاپنی که در سونامی چند سال پیش جهت جان پنج میلیون انسان داوطلب شدند تا بروند داخل راکتور هسته ای را دو ساعت بیشتر خنک نگه داشتند تا مردم فرصت خروج پیدا کنند .

از راننده تاکسی های نیویورک که در جریان برج های دوقلو ، یک هفته مجانی کار می کردند و … 

و اینگونه به پایان می رساند که من از تاریخ ایران شرمسارم … !                                                                                       

                                                                                                                                                                                                                                                                              غلامرضا بادکوبه

درود بی پایان و تشکر ویژه ازعزیزانی که درخصوص انتخابات اخیر فدراسیون ابراز لطف میکنند، باید عرض کنم ؛ تکدرخاطروحساسیت من بهمین دلیل است که خواسته اصلی جامعه پرورش اندام وکلا بدنسازان که همانا توسعه سلامتی و شادابی در ۴ حوزه(تعلیم،تربیتی)،(تفریحی،همگانی)،(قهرمانی،حرفه ای)و(بدنسازی،آمادگی جسمانی زنان) میباشد،که باگستاخی و بی حیایی و ورود غیرقانونی و سودجویی شخصی چند نفر غیر ورزشکار،به مسیردیگری سوق پیدا میکند!!در این آشفته بازار نقش عده قلیلی ورزشکاران خودمون که اتفاقا درمجمع انتخابات هم رای دهنده بودند بعلاوه روسای هیئتهای استانهاکه دقیقا مثل باجگیرهای سربزنگاه حاضرند بسیار قابل توجه است ولی با مکر و حیله در لابلای مسائل پنهان میشوند،دقیقا رای شون حق الناس است و میفروشند به بهای کمی مجلل زندگی کردن !! ولی ازسوی دیگر تعادل جامعه و ورزش را بهم میزنند و پدیده حکم و مدال فروشی عادی میشود،حرمت ها شکسته،مردم عادی متحیر و بیماریها ،مرگ و میرها عیان تر،اخلاق ها منحط تر و تعداد پاچه خارها افزونتر !! ازخودم بعنوان یک معلم ویک مربی خجالت میکشم که در تربیت این نسل مسئولیت داشته ام و درست عمل نکرده ام و همه کسانی که بهر نحو سهمی درفرهنگ سازی ورزشی داشته ایم بایدسرافکنده باشیم !!من اصلا بدلیل نوع نگرشم در اصلاح امور و بدعوت خیل دلسوختگان وتوصیه بزرگان که اعتقادداشتند خودت رابرنامه محورعرضه کنی(خواستند بسم الله نخواستند یا نگذاشتندکه حجت تمومه)ورود کردم و باز هم خدا روسفیدم کرد چون در یکهفته آخر دهها شعبده بازی و دسیسه درروند کار لمس کردم،شاید در ۵۰ سال زندگی باورم نمیشدبخشی هموطنان اونهم بچه های خودمون تا این حد منحط شده باشند،درس بس بزرگی برای من و همه سینه سوختگان شد.باز هم تاکید میکنم نه بخاطر اینکه به اینجانب رای ندادند بلکه بخاطر زدوبندهای کثیف و پلیدی که حتی اگر من هم نبودم در ورزش ایران جاری و ساری است،متاسفم چطور اینها خانواده ندارند؟اینها همون کسانی نیستند که در برف۳سال پیش رشت یک بسته نان لواش را ۲۰تومن میفروختند؟یا درزلزله کرمانشاه، کانکس ۱/۵ میلیونی را ۹ تومن و در برف تهران کرایه فرودگاه تا شهر رایک میلیون؟ما را چه شده است؟بخدامن از این انسانهامیترسم و خجالت میکشم از اون دویست ژاپنی که در سونامی چندسال پیش جهت نجات پنج میلیون انسان داوطلب شدند بروندداخل و رآکتورهسته ای رادوساعت بیشتر خنک نگهدارند،مردم فرصت خروج پیداکنند،از راننده تاکسی های نیویورک که در جریان برجهای دوقلو،یکهفته مجانی کارمیکردند.مدیران، روسا، اصلا ما کاندیداها،نابلد! شما مردم(۴۲نفر رای دهنده)چقدر بدبخت شده اید؟توی چه گذرگاهی نشسته اید که ما در تاریخ ۷۰۰۰ساله تمدن ایران اون گذر را تاکنون ندیده ایم؟بعنوان یک لیدر،مربی و معلم درعرصه ورزش وفرهنگ اجتماعی از تاریخ ایران شرمسارم