از سال ۱۳۶۹ به صورت اتفاقی وارد حیطه داوری شدم

از سال ۱۳۶۹ در زمین های خاکی بستان، به عنوان یک بازیکن فوتبال تمرین می کردم، یک روز، دو بازی برگزار شد که داور بازی دوم نتوانست حضور پیدا کند و مسئولان وقت هیأت فوتبال، من را که آن زمان، ۲۳ سال سن داشتم برای داوری آن مسابقه (بین بستان که محل زندگی خودم بود و سوسنگرد) انتخاب کردند، آن بازی به نفع سوسنگرد تمام شد، آن موقع، به من گفتند که تو اولین داوری هستی که به نفع تیم شهر خودت، سوت نزدی و همان بازی، شروع ورود من به عرصه داوری شد.پس از همان بازی بود که من را به هیأت فوتبال خوزستان در اهواز معرفی کردند، اولین باری که در اهواز حاضر شدم و گفتم که قصد دارم داور شوم، آقای دهقان به من گفت؛ چهره ات که به داوری نمیاد اما اگر تمایل داری، تستی از تو می گیریم و چند سؤال می پرسیم، اگر موفق بودی تو را برای داوری معرفی می کنیم که خوشبختانه موفق عمل کردم، پس از سه ماه، تست عملی مجدد از من گرفته شد و از سال ۱۳۷۷ بود که به صورت جدی وارد حیطه داوری شدم؛ در ابتدا داور فوتبال بودم و بهترین قضاوتی که داشتم بین تیم های فوتبال تراکتورسازی و برق شیراز بود. پس از چند سال داوری در فوتبال، به تشخصیص آقای نبهانی از فوتبال وارد فوتسال شدم که چهار سال به عنوان داور فوتسال هم فعالیت کردم که من را به لیگ برتر کشوری معرفی کردند اما بنا به شرایطی از من خواستند از فوتسال برم و به عنوان داور فوتبال ساحلی، فعالیت خودم را شروع کنم. الان ۹ سال هست در فوتبال ساحلی داوری می کنم، از سال ۲۰۱۸ هم وارد لیست بین المللی شدم. به لطف خداوند و دعای خیر پدر و ماردم و البته حمایت های همسرم

تمام این ۹ سال که در فوتبال ساحلی داوری می کنم، همیشه به عنوان یکی از بهترین داوران کشور معرفی شدم.

داوری، مظلوم ترین قشر کشور است

یک بازیکن میلیاردها پول می گیرد اما یک داور برای یک بازی، پانصد هزار تومان آن هم پس از یک یا دو سال به او پرداخت می شود، تازه وقتی یک تیم می بازد، تمام تقصیرها و انگشت اتهام به سمت داور می رود.
آقای بن، رئیس دپارتمان کل داوری فوتبال ساحلی جهان، کسی که من را به داوری ساحلی کشور معرفی کرد، همیشه به من می گفت اگر می خواهی مانند من موفق شوی باید به کسانی که به هر نحوی تضادهایی با تو دارند و بعضاً قصد آسیب به تو را دارند، توجه نکنی و تمام تمرکز و توجه ات را به خودت معطوف کنی؛ شما هستی که باید همیشه محکم و قوی بمانی.

فرهنگ سازی برای مقابله با کم لطفی هایی که به داوران می شود تا کنون، نتیجه مطلوبی نداشته است

تا کنون فعالیت های متعددی طی این سالها برای فرهنگ سازی انجام شده اما متاسفانه هنوز تاثیرگذاری مطلوبی نداشته، البته در پیگیری اخیری که شخصاً داشتم و به هیات های استان نامه زدم، اعلام آمادگی کردم که با هزینه شخصی در زمینه فرهنگ سازی و آموزش در این زمینه با آنها همکاری کنم اما متاسفانه هنوز هیچ هیأتی، پاسخ ندادند..

.

کتابی که نقطه عطفی در زندگی من شد..

کلاس اول راهنمایی بصورت اتفاقی با مرد میانسالی که بازنشسته دانشگاه شهید چمران اهواز بود، آشنا شدم و کتابی بنام مورچه ها به من معرفی کرد، مطالعه آن کتاب تاثیر زیادی بر من گذاشت و در واقع نقطه عطفی در زندگی من شد. از آن زمان بود که به کتاب علاقه بسیار زیادی پیدا کردم، به طوری که الان دو کتاب به نام های فکر من، چتر نجات من و من می توانم را نوشتم اما متاسفانه با توجه به اینکه کارمند گروه ملی هم هستم و ۵ ماه هست حقوقی نگرفتم تا کنون موفق به چاپ هیچ کدام از این دو کتابم نشدم.

دوست دارم ایروبیک هم یاد بگیرم

علاقه زیادی به آموزش ورزش ایروبیک دارم و به دنبال مربی هستم که این ورزش را به من آموزش دهد. اعتقاد دارم تا زمانی که زنده هستیم باید از هر روز خود برای یادگیری استفاده کنیم، تعجب می کنم وقتی بشنوم یک جوان، ساعات زیادی از وقت خود را به خواب اختصاص می دهد.
من، مدرک کارشناسی هنر در رشته خوشنویسی از انجمن خوشنویسان ایران، مدرک کارشناسی مدیریت بازرگانی، مدرک بین المللی آشپزی از یک شرکت اتریشی و کاردانی زبان انگلیسی دارم و این روزها هم مشغول تقویت زبان انگلیسی ام هستم.

یکی از دخترهایم، دوست دارد مثل خودم داور شود

سه تا فرزند دارم که هر سه دختر هستند، دختر بزرگم ازدواج کرده، یکی از دخترهایم هم که کلاس ششم هست، علاقه زیادی به داوری دارد و از همین سن با جدیت داوری را دنبال می کند، در همین سن کم بسیاری از علائم را می شناسد، با توجه به اینکه یکی از فاکتورهای مهم در داوری، صلابت و محکم بودن است، بعضی اوقات اگر نیاز باشد او را تنبیه می کنم و با جدیت با او برخورد می کنم چون یک داور باید بتواند رهبر خوبی باشد، ممکن است یک داور به خوبی داوری کند اما اگر صلابت لازم را نداشته باشد نمی تواند به خوبی بازی را رهبری و مدیریت کند.

ورزش باید جزئی از برنامه های اصلی زندگی ما باشد

اگر برای سلامتی خودمان ارزش قائلیم باید ورزش را یکی از برنامه های اصلی زندگی مان کنیم نه چزی که هر وقت وقت کنیم سمت آن برویم و با بهانه های مختلف از زیر آن شانه خالی کنیم چون در این صورت و بدون شک تنها کسی که متضرر خواهد شد خودمان خواهیم بود. منتظر نباشیم پیر شویم و تازه سراغ ورزش برویم، از همان سنین جوانی برای ورزش کردن وقت بگذاریم.

ورزش بانوان، بسیار مظلوم واقع شده است…

متاسفانه هنوز هم شاهد کم لطفی به ورزش بانوان و به طور ویژه عرصه داوری هستیم. به شخصه ندیدم در استان خوزستان از بانوان به خصوص در حیطه داوری، حمایت شود، از مسئولان استانی، خاضعانه خواهش دارم که بیشتر به ورزش بانوان توجه و رسیدگی کنند چون واقعاً در تمام زمینه ها از جمله ایاب ذهاب، البسه و سایر امکانات مظلوم واقع شدند.

خانه ای که کتاب در آن نباشد، فقیر است

همیشه گفتم دو چیز هست که باعث می شود انسان، زندگی خوبی را داشته باشد که ورزش و کتاب است.خانه ای که کتاب در آن نباشد، فقیر است، فقر فقط مادی نیست، فقر فرهنگی بسیار خطرناک تر است.
من خودم روزی ۳ تا ۴ ساعت از وقت روزانه ام را به مطالعه کردن اختصاص می دهم.

پیام دو کتابم، توجه به درون خودمان است

پیام دو کتابی که نوشتم حول محور خودمان است، یعنی خود من هستم که می توانم زندگی ام را عالی و یا برعکس، خراب کنم، در واقع همه چیز درون خود ماست، همانطور که حافظ هم گفته؛ سالها دل طلب جام جم از ما می کرد و آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد.

گفت و گو: زینب سلمان زاده – خبرنگار ایپنای خوزستان
عکاس: سپیده چراغپور