به گزارش خبرگزاری ایپنا، خبر انحلال تیم‌ملی فوتبال روسیه که ۲‌سال دیگر جام‌جهانی ۲۰۱۸ را میزبانی می‌کند، شوک بزرگی را به ورزش این کشور وارد کرد. قطعا پشت این تصمیم بزرگ برنامه‌ریزی بزرگی هم وجود دارد و مسئولان ورزش این کشور فکری به حال فوتبال روسیه برای حضور قدرتمند در جام‌جهانی پیش‌رو کرده‌اند.

 وکیل ملت نوشت : اتفاقی که در روسیه رخ داد، شاید بارها درطول سالیان اخیر از زبان برخی از کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال ایران نیز شنیده شده است اما همواره خیلی راحت از روی آن عبور کرده‌ایم و مسئولان هم اعلام کرده‌اند که چنین اتفاقی، شدنی نیست.

برنامه روسیه چیست؟
قطعا فوتبال روسیه که درچند ‌سال اخیر توانسته بازیکنان بزرگی را در لیگ کشور خود داشته باشد و از ایران نیز چند بازیکن در این لیگ به میدان رفته‌اند، درشرایط بهتری از فوتبال ایران قرار دارد. با این حال یک تصمیم جدی به خاطر حضور آبرومند در جام‌جهانی ۲۰۱۸ که میزبانی‌اش برعهده روس‌هاست، می‌تواند الگویی برای سایر کشورهایی باشد که در فوتبال خود به بن‌بست رسیده‌اند. این‌که روسیه می‌تواند درفرصت ۲ساله تا جام‌جهانی تیم قدرتمندی را مهیای حضور درجام‌جهانی و رقابت با قدرت‌های بزرگ جهان کند یا خیر را زمان مشخص خواهد کرد اما این تصمیم در نوع خود خاص و جالب توجه به نظر می‌رسد.

تفاوت‌های روسیه و ایران
قطعا برای ایران هرچقدر هم که در وضع بحرانی و بدی از نظر فوتبالی قرار داشته باشد، الان فرصت مناسبی نیست تا بتواند از روسیه الگوبرداری کرده و فوتبال خود را از نو بسازد. تیم‌ملی فوتبال ایران نزدیک به ۴۰روز دیگر باید در مرحله مقدماتی جام‌جهانی به میدان برود و کی‌روش هم تیم خود را تقریبا انتخاب کرده است. اگر قرار به چنین تصمیمی برای جام‌جهانی پیش‌رو بود، باید بعد از جام‌جهانی دوره گذشته در برزیل گرفته می‌شد که چنین اتفاقی نیفتاد. با این تفاسیر وضع فوتبال ایران و روسیه متفاوت است و اگر قرار به الگوبرداری باشد، باید بعد از جام‌جهانی ۲۰۱۸ چنین برنامه‌ای ازسوی مسئولان فوتبال کشور پیاده شود.

نوسازی فوتبال به چه قیمتی؟

بارها در سال‌های اخیر ازسوی کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال شنیده‌ایم که فوتبال ایران باید از نو ساخته شود. صحبت کردن درباره این موضوع ساده است اما عمل کردن به آن قطعا به این سادگی‌ها نیست چون از نوساختن فوتبال ایران شاید به قیمت از دست رفتن یک دوره حضوردر جام‌جهانی و حتی حذف زودهنگام در جام‌ملت‌های آسیا شود. البته اینها اتفاقات غریبی برای فوتبال ایران نیست چون درچند دهه اخیر بارها این اتفاقات برای ما رخ داده و در هر دوره مسئولان بهانه‌های مختلفی آورده‌اند. مهم‌تر از همه اینها در برنامه نوسازی فوتبال می‌توان به زیرساخت‌های فوتبال اشاره کرد که در سطح بسیار پایینی قرار دارد. از تیم‌های پایه، چه در رده ملی و چه باشگاهی گرفته تا وضع نه‌چندان جالب ورزشگاه‌ها که یکی از دغدغه‌های همیشگی تیم‌های ملی و باشگاهی بوده است.

مصطفوی: مردم ۲‌سال دیگر راضی می‌شوند

داریوش مصطفوی، رئیس اسبق فدراسیون فوتبال در پاسخ به این سوال «شهروند» که ممکن است ایران نیز بتواند مثل روسیه فوتبال خود را منحل کرده و دوباره از نو بسازد، می‌گوید:   «روسیه با توجه به این‌که میزبان جام‌جهانی ۲۰۱۸ است، قصد دارد با تیمی قدرتمند در این دوره از مسابقات حاضر شود.

با این تیمی که در یورو ۲۰۱۶ از روسیه دیدیم، قطعا آنها نمی‌توانند از آبروی کشور خود دفاع کنند. این اتفاق در روسیه به درخواست مردم رخ داده و افرادی که فوتبال را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کنند، شاید بهتر از مسئولان هم قدرت تصمیم‌گیری داشته باشند. مردم ما نیز درک و فهم بالایی دارند اما درشرایط فعلی قطعا کمتر فردی پیدا می‌شود که قبول کند، فوتبال ایران نیز راه روسیه را برود. با این حال من فکر می‌کنم ۲‌سال دیگر اکثریت مردم خودشان چنین درخواستی داشته باشند که فوتبال از نو ساخته شود، حتی به قیمت این‌که یک جام‌جهانی و یک دوره جام‌ملت‌های آسیا از دست برود.»

وی همچنین می‌افزاید: «مهم‌ترین نکته در برنامه نوسازی فوتبال این است که بتوانیم در بخش پایه از مربیان بزرگ دنیا که تخصصشان آکادمی است،‌ استفاده کنیم و قبل از موفقیت در بزرگسالان، در رده‌های نوجوانان و جوانان قهرمان شویم. با این وضع هزینه میلیاردی که هم‌اکنون در فوتبال ما به ناحق خرج می‌شود، ‌می‌تواند صرف ساختن زمین‌های مناسب شود. نظرم هم این است که ۴‌سال در این فوتبال را ببندیم و روی مسابقات خارجی فکر نکنیم تا به معنای واقعی اقتصاد مقاومتی را در فوتبال مشاهده کنیم. البته باید واقع‌گرا باشیم و بدانیم که با شرایط فعلی و چسبیده‌هایی که در فوتبال هستند، چنین اتفاقی ممکن نیست.»
راه‌حلی مناسب برای یک هدف بزرگ؟

تعطیلی فوتبال ایران اگر با برنامه و به قصد نوسازی باشد، شاید بتواند راه‌حل مناسبی برای رسیدن به یک هدف بزرگ باشد. حالا که در فدراسیون فوتبال افراد جدیدی را می‌بینیم، شاید چنین تفکر جدیدی که نیاز به شهامت زیادی هم دارد، بتواند به تدریج در فوتبال ما ایجاد شود. در هرصورت با راهی که فوتبال ایران می‌رود و برنامه‌هایی که دایما از موعد مقرر عقب می‌افتد و همچنین حسرت‌هایی مثل رسیدن به المپیک که دایما تمدید می‌شود، شاید بد نباشد که نوسازی فوتبال را هم یک‌بار تجربه کنیم.