چرا 7 مدال طلای کاروان ایران در هانگژو جا ماند؟

برای بازیهای آسیایی ۲۰۲۶ ژاپن از هم اکنون باید برنامه ریزی کرد

با توجه به نتایج هانگژو و نتایج ضعیف فدراسیونها و رشته های مدال آور المپیکی بنظر می‌رسد یکی از دشوارترین بازیهای المپیک را به جهت کسب مدال در پیش رو خواهیم داشت.
image_pdfimage_printچاپ خبر

با توجه به نتایج هانگژو و نتایج ضعیف فدراسیونها و رشته های مدال آور المپیکی بنظر می‌رسد یکی از دشوارترین بازیهای المپیک را به جهت کسب مدال در پیش رو خواهیم داشت.

به گزارش خبرگزاری ورزش ایران(ایپنا)، نوزدهمین دوره بازیهای آسیایی با برگزاری مراسم اختتامیه به پایان رسید و کاروان ورزشی ایران که با ۲۸۹ ورزشکار در این بازیها حاضر شده بود، در مجموع با ۵۴ مدال (۱۳ طلا، ۲۱ نقره و ۲۰ برنز) در مکان هفتم قرار گرفت و هفت مدال طلای کمتر و یک پله افت در رنکینگ نسب به دوره گذشته را تجربه کرد.

در ارزیابی کلی حضور ایران در بازیهای هانگژو شاهد حضور موفق ورزشکاران رشته های کشتی، ووشو، والیبال، شطرنج، سنگنوردی، کبدی، مدالهای تاریخی تنیس روی میز، تک مدالهای ارزشمند ژیمناستیک و اسکیت، دوچرخه سواری کوهستان و ناکامی برخی رشته ها از جمله تیراندازی، تیروکمان، بوکس، اسکیت سرعت، شمشیربازی، فوتبال، وزنه برداری، بسکتبال، بدمینتون و عملکرد ضعیف تکواندو، کاراته، هندبال، دوومیدانی، شنا، شیرجه و واترپلو بودیم.

در پایان بازیها و در اظهارنظر مدیران ورزش کشور به صراحت درباره قوتها و ضعفها در رشته های مختلف اعزامی در هانگژو اشاره و تاکید شد. کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان با اشاره به این نکته که حضور در بازیهای آسیایی معیار مهم ارزیابی عملکرد ورزش قهرمانی است گفت بی تردید باید از شکستهایمان درس بگیریم و با تبدیل شکستها و ناکامی‌ها به تجاربی اندوخته، آنها را به پل‌هایی برای پیروزی در رویدادهای آینده تبدیل کنیم.

مناف هاشمی، دبیرکل کمیته ملی المپیک و سرپرست کاروان ورزشی ایران نیز در ارزیابی خود از عملکرد ورزشکاران حاضر در بازیهای آسیایی گفت: این کارنامه ٣٤ رشته ورزشی و ٢٨ فدراسیون‌ ماست و من از پنج شش رشته و فدراسیون توقع بیشتری داشتم.

اذعان به ناکامی ها و شکست در عملکرد برخی فدراسیونها در هانگژو در صحبت وزیر ورزش و دبیرکل کمیته المپیک علیرغم حمایتهای انجام شده، نقطه قابل تأملی است که نیاید بسادگی از آن عبور کرد. فدراسیونهایی که باید پاسخگوی عملکرد ضعیف خود و به ویژه هفت مدال طلای جامانده در هانگژو باشند.

مقایسه عملکرد فدراسیونهای کبدی، وزنه برداری، کاراته، دوومیدانی و تکواندو در هانگژو از نظر کسب مدال طلا نسبت به جاکارتا افت و نزول را نشان می دهد. این نزول به ویژه در تکواندو، وزنه برداری، و کبدی با اختلاف کاهش ٦ مدال طلا نسبت به جاکارتا بسیار قابل تأمل و هشدار دهنده است. ضمن آنکه دوومیدانی نیز یک مدال طلا کمتر از جاکارتا بدست آورد. مدالهای مهمی که در صورت کسب آن می توانست به تثبیت جایگاه دوره قبل ایران در بازیهای آسیایی بیانجامد و حتی با طلای تاریخی شطرنج باعث افزایش مدالهای طلا نسبت به دوره قبلی شود.

درباره علل ضعف عملکرد و افت فدراسیونهای ورزشی باید منتظر نشستهای مشترک وزارت ورزش و کمیته المپیک با حضور روسای فدراسیونهای مرتبط باشیم و طبعا باتوجه به زمان اندک باقیمانده تا بازیهای المپیک پاریس، نمی توان موضوع مهم بررسی و ارزیابی را به زمان طولانی واگذار کرد. ضمن آنکه انتظار می رود در این نشستهای ارزیابی، بدون تعارفات معمول و براساس گزارشهای کارشناسی دقیق و منطبق با انتظارات از فدراسیونها، نقاط ضعف در ابعاد مدیریتی، اجرایی و فنی مشخص و اعلام و متناسب با آن تصمیم لازم در جهت ایجاد شرایط مطلوب مدیریتی و فنی در فدراسیونها اتخاذ شود.

نکته مهم دیگر درباره نتایج هانگژو بررسی نقش وزارت ورزش و جوانان در دوسال اخیر و چگونگی اشراف مدیریتی و فنی وزارتخانه به برنامه ها و فعالیت فدراسیونها و مهم تر از آن حمایتهای مورد انتظار فدراسیونها از سوی وزارت است که باید در این باره نیز بررسی لازم صورت پذیرد. براساس برخی شواهد و قرائن و اظهارنظر تعدادی از روسای فدراسیونها مبنی بر ارتباط و حمایت ضعیف وزارت ورزش و جوانان در دوسال اخیر، طبعا می توان یکی از دلایل افت و نزول عملکرد کاروان ورزشی ایران در هانگژو را به این موضوع مهم نسبت داد که البته باید این موضوع نیز در نشستهای کارشناسی مشترک مورد توجه واقع شده و صحت این ادعا نیز ارزیابی و اعلام شود.

و نکته پایانی آنکه در شرایط کنونی ورزش و با توجه تغییرات انجام شده در مدیریت ورزش کشور و شروع به کار کیومرث هاشمی به عنوان وزیر ورزش و جوانان ضروری است تا در اسرع وقت نسبت به ترسیم نقشه راه ورزش قهرمانی برای چهارسال آینده و حضور مقتدرانه در بازیهای آسیایی ۲۰۲۶ ژاپن اقدام شود. ضمن آنکه نمی توان از وضعیت دشوار پیش رو در بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس که کمتر از یکسال با آن فاصله داریم بسادگی گذشت.

با توجه به نتایج هانگژو و نتایج ضعیف فدراسیونها و رشته های مدال آور المپیکی به ویژه وزنه برداری و تکواندو، بنظر می رسد یکی از دشوارترین بازیهای المپیک را به جهت کسب مدال در پیش رو خواهیم داشت و وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک باید در فرصت اندک باقیمانده تا این بازیها، قدر دقایق و لحظات را برای برنامه ریزی و حضور موفق در این رویداد مهم ورزش جهان بیشتر از دوره های قبل بدانند و در یک کار هماهنگ، فشرده، و مبتنی بر تجارب و خرد جمعی و با تشکیل منظم نشست ستاد عالی بازیها، درباره چگونگی کسب سهمیه و حضور رشته ها و کسب نتایج مورد انتظار و برنامه های تدارکاتی و حمایتهای انگیزه بخش تصمیمات لازم را اتخاذ کنند.

* سیدعبدالحمید احمدی